خواص پلیمرها در دسته بندی های مختلف توصیف می شود. اگرچه برخی از پلیمرها به راحتی طبقه بندی نمی شوند و در شرایط متفاوت، خواص متضادی به خود می گیرند اما می توان در فرم عمومی پلیمرهای مختلف،خواص مکانیکی، شیمیایی، نوری و الکتریکی پلیمرها را مورد بحث قرار داد.
پلیمرها خصوصیات متنوعی دارند که آنها را از سایر مواد متمایز میکند. برخی از اصلیترین خصوصیات پلیمرها عبارتند از:
-
انعطاف پذیری: برخی از پلیمرها مانند پلیاتیلن و پلیپروپیلن انعطاف پذیر هستند و از آنها میتوان برای ساخت مواد انعطاف پذیر مانند بطریها و فیلمهای پلاستیکی استفاده کرد.
-
مقاومت: برخی از پلیمرها مانند پلیاستایرن و پلیکربنات دارای مقاومت بالا در برابر ضربه و خوردگی هستند که از آنها برای ساخت وسایل خانگی و بستهبندیها استفاده میشود.
-
حرارت پذیری: برخی از پلیمرها مانند پلیاتیلن ترموپلاستیک دارای خواص حرارتی خوبی هستند که از آنها برای ساخت قطعات صنعتی و لوازم خانگی استفاده میشود.
-
سبکی: پلیمرها به طور کلی سبکتر از فلزات هستند که از آنها برای ساخت قطعات خودرو و هواپیما استفاده میشود.
-
قابلیت بازیافت: بسیاری از پلیمرها قابلیت بازیافت دارند که این ویژگی آنها را به یک گزینه پایدار و دوستدار محیط زیست تبدیل کرده است.
خواص مکانیکی پلیمرها چیست؟
پلیمرها توانایی کشش و تغییر شکل تحت بار را دارند و در صورت برداشتن بار بدون تغییر بازیابی می شوند. بیشتر پلیمرها برخی رفتار الاستیک از خود نشان می دهند. برخی از آنها بسیار الاستیک هستند. پلیمرها توانایی کشش دائمی یا چسبناک و تغییر شکل تحت بار را دارند. با این حال، برخی از پلیمرها کریستالی و شکننده هستند. پلیمرها طیفی از استحکام از تقریباً مایع تا مقاومت فلزات تقریباً سبک را پوشش می دهند. پلیمرهای طبیعی در مقایسه با رزین های مصنوعی عموماً استحکام کمی دارند. برخی از اصلیترین خصوصیات مکانیکی پلیمرها عبارتند از:
- استحکام: استحکام پلیمرها به میزان مقاومت آنها در برابر تنش و فشار اشاره دارد. برخی از پلیمرها مانند نایلون و پلیاتیلن ترفتالات (PET) دارای استحکام بالایی هستند.
- انعطاف پذیری: این خصوصیت به میزان انعطاف و انعطاف پذیری پلیمرها در برابر تغییر شکل و خمش اشاره دارد. پلیمرهایی مانند پلیاتیلن و پلیپروپیلن از انعطاف پذیری بالایی برخوردار هستند.
- سختی: سختی پلیمرها به میزان مقاومت آنها در برابر خمش و تغییر شکل اشاره دارد. برخی از پلیمرها مانند پلیکربنات دارای سختی بالایی هستند.
- زیست پایداری: این خصوصیت به میزان مقاومت پلیمرها در برابر عوامل خارجی مانند حرارت، نور، و شیمیایی بودن اشاره دارد.
- کشسانی: این خصوصیت به میزان تغییر طول پلیمرها در برابر تنش و فشار اشاره دارد. پلیمرهایی که دارای کشسانی کمتری هستند، برای کاربردهایی که نیاز به پایداری ابعادی دارند، مناسب هستند.
خواص شیمیایی پلیمرها چیست؟
بسیاری از پلیمرها مولکول های بسیار بادوام هستند که در برابر بسیاری یا همه اشکال تخریب طبیعی، محیطی و شیمیایی مقاوم هستند. سایرین، به ویژه پلیمرهای طبیعی، بسیار ظریف و شکننده هستند. بسیاری از پلیمرها به اسیدهای آلی حساس هستند و باعث دپلیمریزاسیون و تجزیه می شوند. سایر پلیمرها در حلال های آلی مانند کلروفرم، استون، الکل ها و غیره بسیار محلول هستند. بیشتر پلیمرهای مصنوعی تا حدی آبگریز هستند، اگرچه برخی از آنها در آب محلول هستند که می تواند یک ویژگی مفید باشد. بسیاری از پلیمرهای طبیعی آبدوست هستند و تحت تأثیر آب قرار می گیرند، اگرچه به ندرت کاملاً محلول هستند.
خواص نوری پلیمرها چیست؟
خواص نوری پلیمرها عبارتند از: پلیمرها از بسیار آمورف تا بسیار کریستالی متغیر هستند. پلیمرهای کریستالی عموماً در فرکانس های نوری مات هستند. پلیمرهای آمورف اغلب در فرکانس های نور مرئی شفاف هستند. شفافیت در پلیمرهای آمورف از شفافیت کدر/رنگی تا شفافیت شیشه مانند متفاوت است. کشش دو محوری می تواند باعث شفافیت در پلیمرهای مختلف شود که به طور طبیعی شفاف نیستند.
خواص الکتریکی پلیمرها چیست؟
تقریباً هیچ پلیمری به طور طبیعی رسانا نیست. بسیاری از آنها دی الکتریک های بسیار موثری هستند که به طور گسترده در بخش های برق و الکترونیک برای مقره ها و عایق ها استفاده می شوند. ولتاژ شکست بالا در پلیمرها غالب است.